من عاشق اینم...

من عاشق ای *دخترونگی* کردنامم...

عاشق این دنیای *صورتیم*...

عاشق دغدغه های *دخترونم*...

ست کردن تاپ و دامنام...

گشتن تو صد تا مغازه و خرید کردن از همون اولی..

جیغ های بنفش از ته دل تو ترن شهربازی....

چیدن لاک های رنگو وارنگم،به هم ریختنشون،چیدنشون و باز دوباره....

دور همی هام با دخترای فامیل،پچ پچ های در گوشیمونو یهو بلند بلند خندیدنامون...

حرفای *دخترونه* و فحشای پاستوریزه نثار مخاطب خاص کردن...

کلکسیون ساختن از رژ لبای رنگارنگم ....

سر گذاشتن رو شونه دوستمو های های گریه کردن....

لوس شدنام واسه بابایی....

قهر کردنام با مامان خانوم....

هول کردنام.سرخ شدنام.لرزش دستام وقتای دیدن مخاطب

خاص از 10 کیلومتری

گریه های از ته دلم موقع آهنگ گوش دادن یا رمان خوندن...

دفاعای با چنگ و دنونم از معصومیتو تنهاییم...

من *دخترونگی* هامو با هیچی عوض نمیکنم...

نه با تماشای فوتبال از تو ورزشگاه...

نه با آزاد بودن وگشت زدنای نصفه شبا...

نه با بی دغدغه سیگار کشیدن تو پیاده روهای شهرم وقتی آسمونش ابریه...

نه با ...

هیچیه هیچی...

دنیای *دخترونمو*فقط یه**** دختر****میتونه لمسش کنه